Kiedy dziecko nie chce iść do szkoły

Jest wiele sposobów, jak dziecko może manifestować swoją niechęć do chodzenia do szkoły, wśród nich: udawanie choroby, płacz czy błaganie, by mogło zostać w domu. Takie reakcje pojawiają się nie tylko wśród najmłodszych uczniów. Jak zatem powinni radzić sobie rodzice? Kiedy wystarczy umiejętne rozładowanie napięcia przez mamę lub tatę, a kiedy bezzwłocznie należy skorzystać z pomocy psychologa, a w skrajnych przypadkach nawet psychiatry?

Problemy ucznia

Powodów niechęci dziecka przed udaniem się do szkoły może być wiele. Często bywają one bardzo złożone. Wymieńmy najważniejsze, wśród nich:

• tęsknota za rodzicami i strach przed zostaniem samemu, które występują zwłaszcza najczęściej u pierwszoklasistów,
• osamotnienie i dezorientacja w nieznanych warunkach (szkoła, klasa, duża liczba dzieci w różnym wieku),
• problem z nawiązaniem relacji z równieśnikami i trudność odnalezienia w dużej grupie dzieci,
• strach przed nowym nauczycielem,
• chęć bycia najlepszym często wynikająca z postawy rodziców, którzy oczekują, że ich dziecko będzie osiągało jak najlepsze wyniki w szkole,
• problemy wynikające z niezdiagnozowanych wcześniej zaburzeń (np. ADHD, zespół Aspergera, depresja, fobia społeczna, stany lękowe, uzależnienie od internetu, zaburzenia odżywiania).

Reakcja ze strony rodziców

Reakcja ze strony dorosłych ma ogromne znaczenie i może pomóc rozładować negatywne emocje małego ucznia. Ważne, by tata i mama zachowali spokój, poświęcili maluchowi czas, nawet gdy śpiesza się do pracy. Otoczenie dziecka opieką, nawiązanie z nim rozmowy i pomoc w poradzeniu sobie z emocjami pomoże maluchowi, by poradził sobie z trudną dla niego sytuacją. Jak zatem powinniśmy się zachować?

Unikajmy stwierdzeń w stylu „Bez dyskusji idziesz do szkoły”. Taka informacja ze strony mamy lub taty potęguje lęk dziecka. Wywierając na nim presję sprawiamy, że czuje się osamotnione. Złość opiekunów wywołuje jeszcze większy opór malucha przed udaniem się do szkoły. Co zrobić? Otoczyć dziecko opieką. Poświęcić mu czas. Rozmawiać z nim spokojnie. Zapytać:

• dlaczego nie chce pójść do szkoły,
• dowiedzieć się co czuje i skąd bierze się jego niechęć,
• podpowiedzieć, jak może poradzić sobie w nowych okolicznościach.

 Bądź empatyczny. Zrozum emocje dziecka.

Przywołanie swoich doświadczeń szkolnych pomaga w zrozumieniu tego co dzieje się z dzieckiem. Przypomnijmy sobie, jakie emocje wywoływał w nas pierwszy dzień w szkole. Wyobraźmy sobie co może czuć nasze dziecko. Bądźmy empatyczni – zrozummy i rozpoznajmy jego emocje – czy jest to złość, strach czy nawet lęk. Powiedzmy maluchowi, że nie jest sam i może liczyć na pomoc ze strony dorosłych.

Buduj w dziecku dobre skojarzenia związane ze szkołą

Najczęściej popełnianym przez rodziców błędem jest tworzenie od samego początku złego nastawienia do szkoły. Skupiając się na swoich negatywnych wspomnieniach związanych z edukacją przenosimy swoje nastawienie na malucha. Unikajmy zatem stwierdzeń:

• idziesz do szkoły, teraz się zacznie.
• Zaczyna się szkoła, bądź dzielny.
• Skończyły się przyjemności, zaczyna się szkoła.

Mały uczeń, który naturalnie odczuwa niepokój związanych z nowym miejscem i obowiązkami odczuwa wtedy dodatkowy niepokój. Informujemy go przecież o czekających go trudności. Zamiast tego mówmy:

• szkoła jest dobrym miejscem, dowiesz się w niej wielu ciekawych rzeczy.
• W klasie spotkasz inne dzieci. Mogą stać się twoimi dobrymi kolegami.
• Pani nauczycielka jest bardzo miłą osobą, możesz jej powiedzieć o wszystkich problemach.
• Jesteśmy z Tobą. Jeżeli będziesz dalej się bał, martwił, albo spotkają cię nieprzyjemności porozmawiamy o tym zaraz po lekcjach. Zawsze ci pomożemy.

Kiedy nasz maluch wymaga wsparcia psychoterapeuty? Dowiedz się więcej (kliknij tutaj)

Jeżeli niechęć małego ucznia będzie coraz silniejsza, dostrzeżemy też, że staje się wycofane, płaczliwe lub reaguje złością, postaraj się dotrzeć do istoty problemu. Zapytajmy:

• co się stało?
• Co czuje i dlaczego?
• Jak możemy mu pomóc?

Jeśli nie uda nam się dotrzeć do dziecka koniecznie zwróćmy się do specjalisty.  Psycholog podpowie, jak rozwiązać sytuację w zależności od źródła problemu.
Zapraszamy na konsultacje do psychologa dziecięcego. Zapisy przyjmujemy pod numerem telefonu 22 255 77 77 oraz adresem e-mail kontakt@cmwum.pl